Geloof het of niet: er zijn blijkbaar opdrachtgevers die tekstschrijvers minder dan een eurocent per woord betalen.

Dat is pak ‘m beet 5 euro voor een A4-tje tekst.
Of 100 euro voor 20 blogartikelen.
Of 500 euro voor een jaarverslag.

Daar kan je als tekstschrijver van alles van vinden

Tekstschrijvers winden zich op over dat soort opdrachtgevers. En over collega’s die klussen voor dergelijke tarieven aanpakken. Begrijpelijk.

Maar het is wat het is. Elke markt heeft prijskopers en prijsvechters, de markt voor tekst en content is niet anders. Als zelfstandig tekstschrijver – en dus ondernemer – heb je daarmee te dealen.

Mijn advies aan andere tekstschrijvers: maak je er niet druk over

Op een gemiddelde autoboulevard vind je Mercedes-dealers, maar ook tweedehandsdealers.

Bij de eerste categorie koop je een kwaliteitsauto. Bij de tweede categorie koop je een auto voor € 695: altijd binnen gestaan, van een oud vrouwtje geweest, 18 jaar oud en met 324.922 kilometer op de teller. Zonder garantie.

Het zijn allebei autodealers en er is een markt en doelgroep voor beiden. Maar het zijn feitelijk geen concurrenten.

“Wat mag een tekstschrijver kosten?”

… luidt de titel van dit blogje, en het is een vraag die zowel opdrachtgevers als tekstschrijver zichzelf stellen.

Volgens mij er maar twee overwegingen écht interessant bij het antwoord op die vraag:

  1. Voor de tekstschrijver: hoeveel inkomen heb ik nodig voor financiële gezondheid en continuïteit?
  2. Voor de opdrachtgever én tekstschrijver: wat is de waarde van de teksten?

Ad 1: Hoeveel inkomen heeft een tekstschrijver nodig?

De meeste zelfstandige tekstschrijvers zijn ZZP-ers: eigen-broek-ophouders. Van hun omzet moeten ze leven, sparen, bedrijfskosten betalen en investeren.

Een beginnende tekstschrijver kan bij het bepalen van zijn tarief ervoor kiezen om zich vooral even op het aspect ‘leven’ te richten. Sparen komt later wel, en kosten en investeringen beperkt hij tot het minimum. Dan kan hij een lager tarief hanteren, wat hem mogelijk in staat stelt sneller een klantenkring, ervaring en portfolio op te bouwen.

Niks mis mee, zolang die tekstschrijver maar ieder jaar een afspraak met zichzelf in zijn agenda zet om z’n tarief te verhogen. Want door ervaring word je beter en op een gegeven moment zul je toch echt aan je pensioen moeten gaan denken.

Of je nu met een woordtarief, projectprijzen of uurtarief werkt: op basis van je noodzakelijk inkomen, een reële inschatting van je declarabele tijd (dat is nooit 100%) en je werksnelheid kun je altijd een minimaal tarief berekenen. Ik noem dat ook wel eens ‘je geheime tarief’: het tarief waar je nooit onder wilt werken.

Dat wil niet zeggen dat dat het maximale tarief is dat je in rekening kunt brengen. Zie hieronder.

Ad 2: Wat is de waarde van teksten?

Ik heb zelf ook wel eens een mailtje ontvangen waarin naar mijn tarief per woord werd gevraagd.

Ik geloof dat ik niet gereageerd heb, maar ik had kunnen antwoorden dat dat 500 euro was. Ik heb namelijk wel eens een bedrijfsnaam bedacht die uit twee woorden bestond en waarvoor ik een factuur van 1.000 euro verstuurde.

Ben ik dan een dure tekstschrijver?

Niet volgens de klant in kwestie. Want die heeft een onderscheidende bedrijfsnaam die niemand vergeet en waarmee hij decennia voort kan. Het gaat over de identiteit en het merk van zijn bedrijf. Wat is dan 1.000 euro?

Had het voor veel minder gekund?

Vast wel, maar dat is niet interessant. Ik denk niet dat deze klant de opdracht zou hebben neergelegd bij een tekstschrijver die voor 0,9 eurocent per woord werkt. Een bedrijfsnaam voor 1,8 eurocent? I think not.

Had het voor meer gekund?

Ja hoor, makkelijk. Er zijn bureaus die zich specialiseren in branding en naamontwikkeling, en die komen hun bed niet uit voor opdrachten onder 25.000 euro. En er zijn klanten die die bedragen betalen zonder met hun ogen te knipperen. Dus je zou zelfs kunnen redeneren dat ik met mijn prijs die markt verziek.

Is het belangrijk hoe lang ik er mee bezig ben geweest?

Nauwelijks. Misschien wel als ik 28 vergaderingen met verschillende inspraakcommissies aan klantzijde had moeten voeren. Dan was die bedrijfsnaam veel duurder geworden. Vanwege mijn tijdsbesteding, maar ook omdat ik dan een extra dienst lever: het verzorgen van intern draagvlak voor en consensus over de nieuwe bedrijfsnaam. Maar in dit geval bedacht ik de bedrijfsnaam onder de douche en waren we er met twee mailtjes uit.

Wat ik wil aangeven met bovenstaand voorbeeld: de waarde van tekst is niet per se afhankelijk van tijdsbestedingen en aantallen woorden.

  • Een perfecte salespage kan tonnen euro’s aan omzet opleveren
  • Een foutloze kettingzaaghandleiding kan miljoenenclaims voorkomen
  • Goede SEO-teksten genereren een continue stroom aan waardevolle leads
  • Duidelijke websiteteksten kunnen een klantenserviceafdeling honderden mensuren tijd besparen

Enzovoorts.

En wist je dat het in de Verenigde Staten niet ongebruikelijk is dat succesvolle direct mail copywriters met licenties voor hun teksten werken? Elke keer als de opdrachtgever de tekst weer wil gebruiken in een mailing, betaalt hij opnieuw. Zonder mopperen overigens, want hij weet al wat die tekst hem gaat opleveren.

Natuurlijk bieden vaste tarieven een prettig handvat

Een uurtarief, projectprijs of tarief per woord biedt duidelijkheid bij het praten en onderhandelen over de prijs van een tekstproductie. Dus aan alle opdrachtgevers en tekstschrijvers die mentaal nog niet helemaal toe zijn aan het concept van value pricing: blijf daar vooral lekker mee werken.

Over het fenomeen ‘tarief per woord’ wordt wel eens gesputterd, en ik ben er persoonlijk ook geen fan van. Maar in de vertaalbranche is het heel gebruikelijk en ook in de journalistieke sector zie je het vaak. Word je daar als tekstschrijver niet blij van? Dan moet je misschien je werkveld verleggen.

Dit is een blog op persoonlijke titel

Just one man’s opinion, dus.

Ik gun iedere ondernemer zijn winstgevendheid.

Als tekstschrijvers pensioenzekerheid kunnen opbouwen door de best mogelijke prijs voor hun werk te vragen, dan gun ik ze dat van harte. En ik vind het ook geweldig als ze van hun winst een zwembad in de tuin van hun tweede huis kunnen aanleggen.

Als opdrachtgevers kosten kunnen besparen door een scherpe prijs voor hun teksten te bedingen, dan gun ik ze dat ook, zolang het niet op uitbuiterij gaat lijken. Maar daar is de tekstschrijver zelf ook bij.

En wat vinden we ervan als Woordkunstenaars?

Bij Woordkunstenaars is de voltallige directie en raad van bestuur (Michel en ik) het erover eens dat je als tekstschrijvende ZZP-er financieel een beetje goed voor jezelf moet zorgen. En dat goede tekst wat mag kosten. Daarom vragen we de tekstschrijvers op woordkunstenaars.nl geen uurtarieven onder € 40 te communiceren op onze website.

Ook dat bedrag is natuurlijk arbitrair: we hebben al mailtjes gehad van tekstschrijvers die dat te hoog vonden en van tekstschrijvers die dat te laag vinden. Opdrachtgevers hebben er nog nooit over gemopperd, want die gaan dan waarschijnlijk gewoon naar tekstmarktplaatsen waar tekstschrijvers zich goedkoper profileren.

You can’t please ‘m all – en da’s ook prima.